OSMANLI İMPARATORLUĞU TARİHİ
Osmanlı Padişahları Sıralaması ve Soy Ağacı
OSMANLI PADİŞAHLARI
- ERTUĞRUL GAZİ -
- OSMAN GAZİ HAN ---- Osman Gazi Han Dönemi 1281-1324 ---- Osman Gazi Han Kronolojisi -
- Orhan Gazi Han ----Orhan Gazi Han Dönemi (1324-1362) -
- I. Murad (1359 – 1389)
- I. Bayezid – Yıldırım Bayezid (1389 – 1402)
- I. Mehmed (1413 – 1421)
- II. Murad (1421 – 1451)
- Fatih Sultan Mehmed (1451 – 1481)
- II. Bayezid (1481 – 1512)
- Yavuz Sultan Selim (1512 – 1520)
- Kanunî Sultan Süleyman (1520 – 1566)
- II. Selim (1566 – 1574)
- III. Murad (1574 – 1595)
- III. Mehmed (1595 – 1603)
- I. Ahmed (1603 – 1617)
- I. Mustafa (1617 – 1618 / 1622 – 1623)
- Genç Osman (1618 – 1622)
- IV. Murad (1623 – 1640)
- İbrahim (1640 – 1648)
- IV. Mehmed (1648 – 1687)
- II. Süleyman (1687 – 1691)
- II. Ahmed (1691 – 1695)
- II. Mustafa (1695 – 1703)
- III. Ahmed (1703 – 1730)
- I. Mahmud (1730 – 1754)
- III. Osman (1754 – 1757)
- III. Mustafa (1757 – 1774)
- I. Abdülhamid (1774 – 1789)
- III. Selim (1789 – 1807)
- IV. Mustafa (1807 – 1808)
- II. Mahmud (1808 – 1839)
- Abdülmecid (1839 – 1861)
- Abdülaziz (1861 – 1876)
- V. Murad (30 Mayıs 1876 – 31 Ağustos 1876)
- II. Abdülhamid (1876 – 1909)
- Mehmed Reşad (1909 – 1918)
- Mehmed Vahdeddin (1918 – 1922)
Osman Gazi
Osman Gazi, Osmanlı İmparatorluğu'nun kurucusu ve ilk padişahıdır. 1299 yılında Söğüt'te, kendi adını taşıyan devletin temellerini sağlamlaştırmıştır.
Osman Gazi'nin liderliği altında, Osmanlılar önemli zaferler elde ederek Bizans'a karşı güçlü bir duruş sergilemiş ve topraklarını genişletmiştir.
Hükümdarlığı boyunca, sosyal ve askeri alanda sağlam bir devlet yapısı kurmuş, adaleti ve hoşgörüyü esas alan bir yönetim anlayışıyla halkın takdirini kazanmıştır. Osman Gazi'nin liderliği altında Osmanlı İmparatorluğu'nun temelleri sağlamlaşmış ve uzun süre varlığını sürdürmüştür.
Orhan Gazi, Osman Gazi'nin oğlu ve Osmanlı İmparatorluğu'nun ikinci padişahıdır. Babasının vefatının ardından tahta geçmiş ve imparatorluğu daha da güçlendirmiştir. Onun döneminde, Osmanlı toprakları genişlemiş ve Bursa, Osmanlı'nın başkenti olarak ilan edilmiştir.
Orhan Gazi, ayrıca devlet teşkilatını düzenlemiş, ilk orduyu kurmuş ve paralı askerlerden oluşan Yaya ve Müsellem ordularını oluşturmuştur. O, Osmanlı İmparatorluğu'nun erken dönemlerindeki ilerleyişin temellerini güçlendirmiş ve imparatorluğun daha da büyümesine katkı sağlamıştır.
I. Murad, Osman Gazi'nin oğlu ve Osmanlı İmparatorluğu'nun üçüncü padişahı olarak tahta çıkmıştır. Yönetimi boyunca, Balkanlara yapılan fetihlerle Osmanlı toprakları önemli ölçüde genişlemiştir.
Ayrıca, I. Murad döneminde, düzenli ordu yapısına geçiş sağlanmış ve Kapıkulu Ocakları ile Yeniçeri Ocağı kurulmuştur. Murad, 1389 yılında Kosova Meydan Muharebesi'nde şehit düşmüş ve yerine oğlu Yıldırım Bayezid geçmiştir. I. Murad'ın dönemi, Osmanlı İmparatorluğu'nun askeri yapılanmasında ve topraklarının genişlemesinde önemli bir dönüm noktası olmuştur.
I. Bayezid – Yıldırım Bayezid (1389 – 1402)
Yıldırım Bayezid, Osmanlı İmparatorluğu'nun dördüncü padişahıdır. Hızla gerçekleştirdiği fetihlerden dolayı "Yıldırım" lakabını almıştır.
1389'da tahta çıktıktan sonra Anadolu'da birçok beyliği topraklarına katarak Osmanlı'nın hâkimiyetini genişletti.
Ancak, 1402'de Timur'la gerçekleşen Ankara Savaşı'nda mağlup oldu. Bu mağlubiyet sonrası esir alındı ve kısa bir süre sonra vefat etti.
l. Mehmed, Yıldırım Bayezid'in oğlu olup, Fetret Devri olarak adlandırılan karışık dönemin sonunda tahta geçti. Hükümeti sırasında iç karışıklıkları bastırmaya çalıştı ve devletin merkeziyetini güçlendirmeye odaklandı. Anadolu'da ve Rumeli'de fetihlere devam ederek Osmanlı topraklarını genişletti. 1421'de vefat etti.
II. Murad, I. Mehmed'in oğludur ve Osmanlı İmparatorluğu'nun altıncı padişahıdır. Tahta çıktıktan sonra devletin genişlemesine hız verdi ve Varna ve II. Kosova savaşlarıyla Osmanlı'nın Balkanlardaki hâkimiyetini pekiştirdi. Ayrıca, Anadolu'da beylikleri topraklarına katarak Anadolu'da Osmanlı'nın tek hâkim güç olmasını sağladı. 1451'de tahtı oğlu II. Mehmed'e bırakarak vefat etti.
Fatih Sultan Mehmed (1451 – 1481)
Fatih Sultan Mehmed, Osmanlı İmparatorluğu'nun yedinci padişahıdır ve en bilinen başarısı, 1453 yılında Bizans İmparatorluğu'nun başkenti Konstantinopolis'i (İstanbul) fethederek Roma İmparatorluğu'na son vermesidir.
Bu zafer, hem Osmanlı İmparatorluğu'nun başkentini İstanbul yapmış hem de Orta Çağ’ı bitirip Yeni Çağ’ı başlatmıştır. Fatih Sultan Mehmed, aynı zamanda birçok bilim dalında eğitim almış, çok dilli bir entelektüel ve aynı zamanda kuvvetli bir hükümdardı.
II. Bayezid, Fatih Sultan Mehmed'in oğlu olarak Osmanlı İmparatorluğu'nda tahta çıkmıştır. II. Bayezid dönemi, genellikle sükunet ve barış zamanı olarak bilinir. Yönetimi sırasında, iç işler ve altyapıya daha fazla önem vermiştir.
Padişah, sanat ve eğitimi teşvik etmiş, pek çok cami, medrese ve hamam inşa ettirmiştir. Ancak, oğlu Yavuz Sultan Selim ile olan gerilim, II. Bayezid'in hükümetinin son yıllarını gölgelemiştir.
Yavuz Sultan Selim (1512 – 1520)
Yavuz Sultan Selim, II. Bayezid'in oğlu olup, Osmanlı İmparatorluğu'nda güçlü ve korkusuz bir hükümdar olarak tahta çıkmıştır.
Yavuz Sultan Selim, Memlük Sultanlığı’nı fethederek, Halifeliği Osmanlı İmparatorluğu'na getirmiştir ve böylece İslam dünyasında önemli bir konuma ulaşmıştır.
Ayrıca, Mısır'ı fethederek Kuzey Afrika'da Osmanlı nüfuzunu artırmış ve Doğu'ya yapılan seferlerle topraklarını genişletmiştir. Yavuz Sultan Selim, sadece sekiz yıl hüküm sürmesine rağmen, Osmanlı İmparatorluğu’na büyük katkılarda bulunmuştur.
Kanunî Sultan Süleyman (1520 – 1566)
Kanunî Sultan Süleyman, Osmanlı İmparatorluğu'nun onuncu padişahıdır ve Osmanlı'nın en parlak dönemlerinden birine hükmetmiştir. Tahta çıktığı andan itibaren hem doğuda hem batıda büyük fetihler gerçekleştirdi.
Belgrat'ı fethedip Mohaç Meydan Savaşı'nı kazanarak Macaristan'ı Osmanlı topraklarına kattı. Viyana kuşatması, Hint seferi ve Preveze Deniz Savaşı gibi önemli hadiseler bu dönemde gerçekleşti. Adaleti ve hükümeti sırasında çıkardığı kanunlarla "Kanunî" lakabını aldı. Sanat ve kültürde bir altın çağ yaşandı. 1566'da Zigetvar Kuşatması sırasında vefat etti.
II. Selim, Kanunî Sultan Süleyman'ın oğludur ve Osmanlı İmparatorluğu'nun on birinci padişahıdır. Padişahlığı sırasında Kıbrıs'ın fethi gibi önemli bir zafer elde edilmiştir.
Ancak bu fetih, Osmanlı'nın İspanya ve Venedik ile savaşmasına yol açtı. II. Selim'in dönemi, özellikle devletin iç yönetimi ve ekonomi alanlarında bazı zorluklarla geçti. Padişah, daha çok lüks bir yaşam sürmeyi tercih eden bir yönetici olarak bilinir. 1574'te vefat etti.
III. Murad, II. Selim'in oğlu olup, Osmanlı İmparatorluğu'nun on ikinci padişahıdır. Saltanatı sırasında Osmanlı, Azerbaycan ve Gürcistan'a kadar olan topraklarda fetihler gerçekleştirdi. Öte yandan, Ulaş Mehmed Paşa ve Koca Sinan Paşa gibi önemli devlet adamları bu dönemde görev yapmıştır.
Padişahın dönemi, İran ve Avusturya ile yapılan savaşlarla anılmaktadır. Ancak bu dönemde, Osmanlı'nın iç sorunları artmaya başlamış ve devlet, yavaş yavaş zorluklarla karşılaşmaya başlamıştır. 1595'te vefat etti.
III. Mehmed, 1595 yılında Osmanlı İmparatorluğu'nun tahtına çıktı. Hükümeti sırasında, özellikle Eğri ve Kanije gibi önemli kaleleri fethederek, Osmanlı’nın Avusturya karşısındaki pozisyonunu güçlendirdi.
Ayrıca, Celali isyanlarına karşı mücadele etmek zorunda kaldı ve bu isyanları bastırmak için çeşitli seferler düzenledi. Hükümeti boyunca, ayrıca devlet yönetiminde ve ordu organizasyonunda çeşitli reformlar gerçekleştirildi.
I. Ahmed, Osmanlı tarihinde önemli bir yer tutan bir padişahtır ve "Bâtınî" lakabıyla bilinir. Onun dönemi, özellikle Batı’da barışın sağlanması ve doğudaki savaşların sonlandırılması bakımından önemlidir.
Sanata ve edebiyata büyük bir ilgisi vardı; ayrıca Sultanahmet Camii'ni inşa ettirmesiyle de tanınır. Ahmed’in en önemli miraslarından biri, veliahtın tahtta en uzun süre kalacak olan erkek çocuk olması kuralını başlatmasıydı.
I. Mustafa (1617 – 1618 / 1622 – 1623)
I. Mustafa, iki farklı dönemde tahta çıkmış bir Osmanlı padişahıdır. Psikolojik rahatsızlıklarından dolayı, hükümeti sırasında devlet işlerini yürütmekte zorluk çekmiştir.
İlk hükümet döneminde tahttan indirildi, ancak daha sonra IV. Murad’ın tahttan indirilmesi üzerine tekrar tahta çıkarıldı. İkinci hükümet dönemi de kısa sürdü ve 1623'te tahttan indirilerek yerine II. Osman geçti. Mustafa’nın hükümeti, Osmanlı tarihinde istikrarsızlık dönemi olarak bilinir.
Osman II, daha çok "Genç Osman" olarak bilinir ve Osmanlı İmparatorluğu'nun on dördüncü padişahıdır. Genç yaşta tahta çıkan Osman, cesur ve enerjik bir kişiliğe sahipti.
Ancak, yönetimi sırasında karşılaştığı sorunlar ve yeniçerilerin artan gücü, padişahın reform girişimlerini engelledi. Yeniçerilerin baskısıyla karşı karşıya kalan Genç Osman, yeniçerilerin isyanı sonucu 1622 yılında tahttan indirilerek öldürüldü.
IV. Murad, Osmanlı İmparatorluğu'nun on yedinci padişahıdır. Genç yaşta tahta çıktığı için ilk yıllarda annesi Kösem Sultan'ın etkisinde kaldı. Ancak ilerleyen yıllarda devletin içindeki yolsuzlukları ve disiplinsizliği ortadan kaldırmak için radikal kararlar aldı.
Özellikle İstanbul'da tütün ve alkolün kullanımını yasaklayarak, bunlara uymayanlara sert cezalar verdi. Yeniçerilere karşı sert bir tutum sergileyerek, onların gücünü kırmaya çalıştı. Batıda ve doğuda gerçekleştirdiği seferlerle Osmanlı'nın toprak bütünlüğünü korudu. 1640 yılında genç yaşta vefat etti.
I. İbrahim, "Deli İbrahim" olarak da bilinir ve Osmanlı İmparatorluğu'nun on altıncı padişahıdır. Zihinsel dengesizlikleriyle tanınan İbrahim, yönetimi sırasında devletin içindeki yolsuzlukların ve disiplinsizliğin artmasına neden oldu.
Hükümetindeki yöneticilerin de etkisiyle devlet işlerini ihmal etti ve lüks bir yaşam sürdü. Bu durum, Osmanlı İmparatorluğu'nun zayıflamasına ve iç sorunlarının artmasına neden oldu. Yönetimdeki başarısızlıklar ve yaptığı hatalar nedeniyle 1648 yılında tahttan indirilerek öldürüldü.
IV. Mehmed, Osmanlı İmparatorluğu'nun tahtına yedi yaşında çıktı ve büyük bir kısmını sadrazamlar ve valide sultanlar tarafından yönetilen bir dönemde hükümdarlık yaptı. IV. Mehmed dönemi, özellikle Kandiye’nin fethi ve 1669’da Girit’in Osmanlı topraklarına katılmasıyla tanınır.
Bununla birlikte, 1683’teki II. Viyana Kuşatması'nın başarısız olması ve sonrasında yaşanan St. Gotthard ve Mohaç mağlubiyetleri, döneminin zorlu zamanları arasında yer almaktadır. Bu başarısızlıklar, 1687’de IV. Mehmed’in tahttan indirilmesine neden oldu.
II. Süleyman, IV. Mehmed’in tahttan indirilmesinin ardından padişah oldu. Dönemi, Osmanlı İmparatorluğu'nun zorlu ve kaotik bir dönemine denk geldi. Avusturya ve müttefikleriyle yapılan savşlar, bu dönemin önemli olayları arasında yer aldı. II. Süleyman, deneyimsiz olduğu ve sadrazamların ve diğer devlet görevlilerinin çoğu zaman kendi çıkarları doğrultusunda hareket ettiği bir dönemde hükümdarlık yaptı.
II. Ahmed, II. Süleyman’ın ölümünden sonra tahta çıktı. Kısa süren hükümeti boyunca, II. Ahmed, Karlofça Antlaşması'na kadar sürecek olan ve Osmanlı İmparatorluğu için oldukça zorlu geçen bir savaş döneminin içinde buldu kendini. Bu dönemde, Osmanlı ordusu bir dizi mağlubiyet aldı ve birçok toprak kaybedildi. II. Ahmed, hükümeti boyunca savaşlarla ve iç problemlerle boğuşmak zorunda kaldı ve 1695 yılında vefat etti.
Sultan İkinci Mustafa, 6 Şubat 1664 günü, İstanbul’da dünyaya geldi. Babası Sultan Dördüncü Mehmed, annesi Emetullah Rabia Gülnuş Sultan’dır. Annesi Girit asıllıdır. Kuvvetli bir ilim tahsili yaptı. Tahta geçtiğinin üçüncü günü yapacağı işleri anlatan bir hatt-ı hümâyûn yayınladı.
Yazısında: “Zevk, sefa ve rahatı kendimize haram eylemişizdir” diyordu. Yine vezirlerinden birine yazmış olduğu yazı şöyledir: “Bana ağırlık ve hazine lâzım değil. Yerine göre kuru ekmek yerim. Vücudumu din uğruna harcarım. Sıkıntının her çeşidine sabrederim. Milletime hizmet tamam olmadıkça, seferden dönmem. Elbette sefere bizzat kendim giderim”.
Erkek çocukları: Birinci Mahmud, Üçüncü Osman, Küçük Ahmed, Hüseyin, Selim, Mehmed, Murad, Osman
Kız çocukları: Ümmügülsüm, Ayşe, Emetullah, Emine, Rukiye, Safiye, Zahide, Atike, Fatma, Zeyneb, Zahide.
III. Ahmed, Osmanlı İmparatorluğu'nun yirmi üçüncü padişahıdır. Saltanatı sırasında Nevşehirli Damat İbrahim Paşa gibi yetenekli devlet adamlarıyla çalıştı. Bu dönemde, Osmanlı İmparatorluğu'nun Batı'yla olan ilişkileri daha da gelişti ve Batı'nın teknolojik ve askeri yenilikleri benimsendi. Ancak, 1730 yılında Patrona Halil İsyanı patlak verdi ve bu isyan sonucu III. Ahmed tahttan indirildi.
I. Mahmud, Osmanlı İmparatorluğu'nun yirmi dördüncü padişahıdır. Tahta çıktığında, Osmanlı Devleti'nin zor bir dönemden geçtiğine şahit oldu. Patrona Halil İsyanı'nın bastırılmasının ardından, devletin idari yapısında ve ordu içinde reformlara girişti. Bu reformlarla, devletin içindeki yolsuzlukları ve disiplinsizliği ortadan kaldırmayı amaçladı. Yönetimi sırasında Nadir Şah'ın saldırılarına karşı direnç gösterdi ve bu saldırıları püskürtmeyi başardı. 1754 yılında vefat etti.
III. Mustafa, Osmanlı İmparatorluğu'nun yirmi altıncı padişahıdır. Saltanatı boyunca Rusya ile savaşlar yaşandı ve bu savaşlar sonucunda 1774'te Küçük Kaynarca Antlaşması imzalandı. Bu antlaşma, Osmanlı İmparatorluğu için büyük toprak kayıplarını ve Kırım'ın bağımsızlığını getirdi. Yine de III. Mustafa, devletin iç yapısını güçlendirmek için çeşitli reformlar yapmaya çalıştı.
I. Abdülhamid, Osmanlı İmparatorluğu'nun yirmi yedinci padişahıdır. Küçük Kaynarca Antlaşması'nın imzalandığı dönemde tahta çıktı. Saltanatı boyunca modernleşme ve reform hareketlerine büyük önem verdi. Özellikle ordu ve donanma üzerinde yoğunlaşan reform girişimleriyle Osmanlı'nın askeri yapısını güçlendirmeye çalıştı. Ancak, bu reformlar, imparatorluğun içindeki ve dışındaki birçok sorunu tam anlamıyla çözemedi. 1789 yılında vefat etti.
III. Selim, yenilikçi bir Osmanlı padişahıydı ve tahta çıktığında Osmanlı İmparatorluğu zor bir dönemden geçiyordu. Yönetimi sırasında, Nizam-ı Cedid (Yeni Düzen) olarak bilinen modernleşme ve reform hareketini başlattı. Bu, askeri, hukuki ve idari reformları içeriyordu ve amacı, Osmanlı İmparatorluğu'nu modernleştirmek ve yabancı güçlere karşı daha dirençli hale getirmekti. Ancak, yenilikler, özellikle Janissaryler (Yeniçeriler) ve muhafazakar kesimler tarafından hoş karşılanmadı ve III. Selim, 1807'de bir isyan sonucu tahttan indirildi.
IV. Mustafa, III. Selim’in tahttan indirilmesinin ardından padişah oldu. Hükümeti kısa sürdü ve bu dönemde, III. Selim tarafından başlatılan reformlara karşı direncin arttığı bir zaman dilimi yaşandı. IV. Mustafa, bu baskılara karşı gelmekte zorlandı ve reformları geri almak zorunda kaldı. Ancak, yönetimi sırasında karşılaşılan zorluklar ve iç karışıklıklar, IV. Mustafa'nın 1808'de tahttan indirilmesine neden oldu.
II. Mahmud, Osmanlı İmparatorluğu’nda önemli reformlar gerçekleştiren ve imparatorluğun modernleşmesine önemli katkılarda bulunan bir padişahtı. Tanzimat Fermanı'nı ilan etmesi ve yeni bir ordu kurması (Asakir-i Mansure-i Muhammediye), yönetimi sırasındaki önemli reformlardan bazılarıydı. Ayrıca, Janissarylerin kaldırılması ve yeni bir eğitim sistemine geçiş, onun döneminin diğer önemli olayları arasında yer alır. II. Mahmud, Osmanlı İmparatorluğu'nda Batılılaşma hareketinin önemli bir temsilcisiydi ve bu reformlar, Osmanlı İmparatorluğu’nun sonraki dönemlerinde de etkili oldu.
Abdülmecid, Osmanlı İmparatorluğu’nda Tanzimat döneminin başladığı padişahtır. Tahta çıktığında, II. Mahmud’un reformlarını sürdürme ve genişletme görevini üstlendi. 1839'da Tanzimat Fermanı'nı ilan ederek, yönetim, eğitim, askeriye ve hukuk sistemi gibi alanlarda köklü reformlar yapılmasını sağladı. Bu reformlar, Osmanlı İmparatorluğu'nu modernleştirmeyi ve merkezi otoriteyi güçlendirmeyi amaçlıyordu. Abdülmecid ayrıca, Dolmabahçe Sarayı’nın inşasını da gerçekleştirmiş ve İmparatorluğun başkenti olan İstanbul’un çehresini değiştirmiştir.
Abdülaziz, Osmanlı İmparatorluğu'nda sanat ve kültüre büyük katkılarda bulunan bir padişahtı. Batı ile ilişkileri geliştirme ve Osmanlı’yı modernleştirme çabalarını sürdüren Abdülaziz, Avrupa turuna çıkarak Batı dünyasıyla daha yakın ilişkiler kurdu. Ayrıca, donanmayı güçlendirme ve modernleştirme çabalarında bulundu. Ancak, yönetimi sırasında mali sıkıntılar ve dış borçlar arttı, bu da yönetiminin sonlarına doğru halkta ve askeri kesimlerde memnuniyetsizliğe yol açtı ve 1876’da tahttan indirildi.
V. Murad (30 Mayıs 1876 – 31 Ağustos 1876)
V. Murad, Osmanlı İmparatorluğu'nun tahtında çok kısa bir süre için bulunmuş bir padişahtır. Sadece üç ay süren hükümeti boyunca, fiziksel ve ruhsal sağlığı sebebiyle devlet işlerini yürütmede zorlandı. Tahtta bulunduğu süre zarfında herhangi bir önemli reform veya değişiklik yapma fırsatı bulamadı. Bu kısa dönemin ardından, sağlık sorunları ve politik baskılar nedeniyle tahttan indirilerek yerine II. Abdülhamid geçirildi.
II. Abdülhamid, Osmanlı İmparatorluğu'nun otuz dördüncü padişahıdır. Uzun süreli saltanatı boyunca, devletin iç ve dış sorunlarına karşı çeşitli stratejiler geliştirdi. 1876'da ilk anayasayı ilan ederek meşrutiyeti ilan etse de, 1878'de anayasayı askıya alarak otuz yıl süren bir otokrasi dönemine girdi. II. Abdülhamid, istihbarat ağını güçlendirerek muhalifleri üzerinde denetim kurdu ve imparatorluğun eğitim, ulaşım ve iletişim alanlarında reformlar gerçekleştirdi. 1908'de gerçekleşen Jön Türk Devrimi sonrası 1909'da tahttan indirildi.
Mehmed Reşad, Osmanlı İmparatorluğu'nun otuz beşinci padişahıdır. II. Abdülhamid'in tahttan indirilmesinin ardından tahta çıktı. Saltanatı sırasında I. Dünya Savaşı'na tanıklık etti ve imparatorluk, savaşa Merkezî Güçler'in yanında katıldı. Savaşın olumsuz sonuçları, Osmanlı İmparatorluğu'nun son dönemlerine damgasını vurdu. Mehmed Reşad, genellikle pasif bir padişah olarak bilinir ve büyük ölçüde hükümetin ve Jön Türklerin etkisi altında kaldı. 1918'de vefat etti.
Mehmed Vahdeddin (1918 – 1922)
Mehmed Vahdeddin, Osmanlı İmparatorluğu'nun otuz altıncı ve son padişahıdır. I. Dünya Savaşı'nın sonlarına doğru tahta çıktı. Mondros Mütarekesi'nin imzalandığı ve ardından Sevr Antlaşması'nın hazırlandığı zor bir dönemde padişahlık yaptı. Anadolu'da milli direniş hareketlerinin başlamasına tanıklık etti ve bu hareketlere karşı İstanbul'da bulunan İtilaf Devletleri'nin yanında durdu. Türk Kurtuluş Savaşı'nın kazanılmasının ardından 1922'de tahttan feragat etti ve Osmanlı İmparatorluğu sona erdi.
Osmanlı Padişah Eşleri ve Çocukları
- Malhun Hatun (Nâm-ı diğer Kameriye Sultanı Mal Hânım)
- Ayşe Hafsa Valide Sultan
- Bezmiâlem Valide Sultan
- Fatma Haseki Sultan
- Hatice Turhan Sultan
- Hürrem Sultan
- Kösem Sultan
- Mihrimah Sultan
- Nurbanu Sultan
- Safiye Sultan
- Hace Alî-Cenâp Kadınefendi Birinci eşi (ö. 1775) - Baş Kadın
- Ayşe Kadınefendi İkinci eşi (ö. 1746) - İkinci Kadın
- Hace Ayşe Kadınefendi Üçüncü eşi (ö. 1746)
- Hatice Kadınefendi Dördüncü eşi
- Raziye Kadınefendi Beşinci eşi
- Hatem Kadınefendi Altıncı eşi (ö. 1769)[23] - İkinci Kadın
- Tiryâl Kadınefendi Yedinci eşi (ö. 1789)
- Hace Verd-i Naz Kadınefendi Sekizinci eşi (ö. 16 Aralık 1804)
- Hatice Rami Kadınefendi Dokuzuncu eşi (ö. 16 Ocak 1780) İkinci kez 1755'te Mustafa Paşa'nın oğlu İbrahim Bey ile evlendi.
- Meyyase Hanımefendi Onuncu eşi - Baş İkbal
- Fehmi HanımefendiOnbirinci eşi - İkinci İkbal
- Sırrı Hanımefendi Onikinci eşi - İkbal
- Habbibe HanımefendiOnüçüncü eşi - İkbal
- Leyla Kadınefendi Birinci eşi (ö. 1794) İkinci kez 1757'de Hacı Muhammed Emin Bey ile evlenerek bir çocuk sahibi olan Baş Kadın Efendi.........
- Kadınefendi İkinci eşi - İkinci Kadın Efendi
- Zevki Kadınefendi Üçüncü eşi (ö. 1757) - Üçüncü Kadın Efendi
- Ferhunde Emine Kadınefendi Dördüncü eşi (ö. 1791) - Dördüncü Kadın Efendi
- Ayn'ül-Hayat Kadınefendi Birinci eşi (d. 1726 - ö. 21 Temmuz 1764) - Baş Kadın Efendi
- Fehime Kadınefendi İkinci eşi (ö. 1761) - Kadın Efendi
- Mihr-î-Şah Valide Sultan 1760'ta evlendiği Üçüncü eşi (d. 1745 - ö. 16 Ekim 1805) - 1761'den itibaren İkinci Kadın Efendi; 21 Temmuz 1764'ten itibaren Baş Kadın Efendi ve III. Selim'in annesi Rif'at Kadınefendi Dördüncü eşi (d. 1744 - ö. Ocak 1804) - 21 Temmuz 1764'ten itibaren İkinci Kadın Efendi
- Ayşe Adil-Şah Kadınefendi Beşinci eşi (d. 1748 - ö. 19 Aralık 1803) - Üçüncü Kadın Efendi ve Hatice Sultan'ın annesi Binnaz Kadınefendi Altıncı eşi (ö. Mayıs 1823) - Üçüncü Kadın Efendi
- Ayşe Kadınefendi Birinci eşi (ö. 1775) - 24 Ocak 1774'ten itibaren Baş Kadın Efendi
- Hüma Şâh Kadınefendi İkinci eşi (ö. 1778) - 1775'ten itibaren Baş Kadın Efendi
- Haciye Hatice Ruh-Şâh Kadınefendi Üçüncü eşi (ö. 1807) - 1778'den 7 Nisan 1789'a kadar Baş Kadın Efendi
- Binnaz Kadınefendi Dördüncü eşi (ö. Mayıs 1823) - İkinci Kadın Efendi
- Mû'teber Kadınefendi Beşinci eşi - Kadın Efendi
- Misl-i Neyap Kadınefendi Altıncı eşi (ö. 1818) - Kadın Efendi
- Nevrâz Kadınefendi Yedinci eşi (ö. Nisan 1797) - Üçüncü Kadın Efendi
- Mihribân Kadınefendi Sekizinci eşi (d. 1762 - ö. 1828/1829) - Üçüncü Kadın Efendi
- Fatima Şeb-Zafer Kadınefendi Dokuzuncu eşi (d. 1769 - ö. 1805) - Dördüncü Kadın Efendi
- Mehtâb Kadınefendi Onuncu eşi (ö. 1807) - Dördüncü Kadın Efendi
- Ayşe Seniyeperver (Sinâ-Pervar) Valide Sultan 1776'da evlendiği Onbirinci eşi (d. 1761 - ö. 11 Aralık 1828) - IV. Mustafa'nın annesi; Dördüncü Kadın Efendi, 29 Mayıs 1807'den itibaren
- Valide Sultan Dil-Pezir Kadınefendi Onikinci eşi (ö. 1809) - Kadın Efendi
- Nakş-î-Dil Valide Sultan 1783'te evlendiği Onüçüncü eşi (d. 1768 - ö. 28 Ağustos 1817, İstanbul) - II. Mahmud'un annesi ve önce İkinci İkbal sonra Kadınefendi; 28 Temmuz 1808'den itibaren
- Valide Sultan Nükhet-Sedâ Hânım Efendi Ondördüncü eşi (ö. 4 Haziran 1850) - Hânımefendi;
- Baş İkbal ve IV. Mustafa'nın mânevî annesi Ayşe Hânım Efendi Onbeşinci eşi (ö. 1825) - Hânımefendi;
- İkinci İkbal Ruşen Hanın efendi Onaltıncı eşi - İkbal
- Nâfîze Kadınefendi Birinci eşi (d. 1770 - ö. 30 Mayıs 1792) - 7 Nisan 1789'dan itibaren Baş Kadın Efendi
- Hüsn-i Mah Kadınefendi İkinci eşi (d. 1772 - ö. 1814) - 30 Mayıs 1792'den 28 Temmuz 1808'e kadar Baş Kadın Efendi
- Zib-i Fer Kadınefendi Üçüncü eşi (d. 1773 - ö. 1817, İstanbul) - 1789'dan itibaren Üçüncü Kadın Efendi ve 30 Mayıs 1792'den 28 Temmuz 1808'e kadar İkinci Kadın Efendi
- Afîtab Kadınefendi Dördüncü eşi (d. 1773 - ö. 1807, İstanbul) - 1789'dan itibaren Dördüncü Kadın Efendi ve 30 Mayıs 1792'den 28 Temmuz 1808'e kadar Üçüncü Kadın Efendi
- Re'fet Kadınefendi Beşinci eşi (d. 1780 - ö. 22 Ekim 1867) - Dördüncü Kadın Efendi
- Nur-i Şems Kadınefendi Altıncı eşi (d. 1781 - ö. Mayıs 1826) - Kadın Efendi
- Dim-Hoş Kadınefendi Yedinci eşi (ö. 1807) - Kadın Efendi
- Gonca-Nigar Kadınefendi Sekizinci eşi (ö. 1807) - Kadın Efendi
- Meh-Bube Kadınefendi Dokuzuncu eşi (ö. 1806) - Kadın Efendi
- Tab-ı Zafer Kadınefendi Onuncu eşi (ö. 1854) - Kadın Efendi
- Mîhrîban Hanımefendi Onbirinci eşi - Hanım Efendi; Önce İkbal ve daha sonra İkinci evliliğini Hacı Sa'adul'lah Ağa ile yapan Mısırlı bir hanımefendi
- Nefise Hanımefendi Onikinci eşi (ö. 1809) - Hanım Efendi; İkbal
- Pakize Hanımefendi Onüçüncü eşi - Hanım Efendi; İkbal
- Fatma Fer-i Cihan Hanımefendi Ondördüncü eşi - Hanım Efendi; İkbâl
- Ayn-ı Safa Hanımefendi Onbeşinci eşi - Hanım Efendi; İkbâl
- Meryem Hanımefendi Onaltıncı eşi (ö. 1807) - Hanım Efendi; İkbal.
- Fatma Kadınefendi Birinci eşi (ö. Şubat 1809) - Baş Kadın Efendi
- Âlî-Cenâp Kadınefendi İkinci eşi (ö. 1839) - Baş Kadın Efendi
- Haciye Pertev-Piyale Nev-Fidan Kadınefendi Üçüncü eşi (d. 4 Ocak 1793 - ö. 25 Aralık 1855) - Baş Kadın Efendi
- Misl-i Nâyab Kadınefendi Dördüncü eşi (ö. 1825) - İkinci Kadın Efendi
- Kamerî Kadınefendi Beşinci eşi (ö. 1825)
- Ebr-i Reftâr Kadınefendi Altıncı eşi (ö. 1825) - İkinci Kadın Efendi
- Zer-Nigâr Kadınefendi Yedinci eşi (ö. 1832) - 23 Mayıs 1926'dan itibaren İkbal, daha sonra ise önce Yedinci Kadın Efendi - İkinci Kadın Efendi
- Bezm-î-Âlem Vâlide Sultan 1822'de evlendiği Sekizinci eşi (d. 1807 - ö. 2 Mayıs 1853) - 1822'den itibaren Üçüncü Kadın Efendi, daha sonra ise 1832'den itibaren İkinci Kadın Efendi ve 1 Temmuz 1839'dan sonra da Valide Sultan, I. Abdülmecit'in annesi
- Aşûb-u Cihan Kadınefendi 1809'da evlendiği Dokuzuncu eşi (d. 1793 - ö. 10 Haziran 1870) - İkinci Kadın Efendi
- Vuslat Kadınefendi Onuncu eşi (ö. 1830) - Üçüncü Kadın Efendi
- Nûr-u Tab Kadınefendi Onbirinci eşi (d. 1810 - ö. 2 Ocak 1886) - Dördüncü Kadın Efendi
- Haciye Hoş-Yar Kadınefendi Onikinci eşi (ö. 1859, Mekke) - İkinci Kadın Efendi
- Perviz-Felek Kadınefendi Onüçüncü eşi (ö. 21 Eylül 1863) - Dördüncü Kadın Efendi
- Hüsn-ü Melike Hanımefendi Onördüncü eşi (d. 1812 - ö. Ekim 1886) - Hanım Efendi; Baş İkbal
- Zeyn-i Felek Hanımefendi Onbeşinci eşi (ö. 20 Aralık 1842) - Hanım Efendi; İkinci İkbal
- Lebriz-Felek Hanımefendi Onaltıncı eşi (d. 1810 - ö. 9 Şubat 1865) - Hanım Efendi; Dördüncü İkbal
- Tiryal Hânım Efendi 1826'da evlendiği Onyedinci eşi (d. 1810 - ö. 1883) - Hanım Efendi; Üçüncü İkbal
- Pertevniyal (Pertav-Nihâl) Vâlide Sultan 1829'da evlendiği Onsekizinci eşi (d. 1812 - ö. 5 Şubat 1883) - Abdülaziz'in annesi; önce İkinci İkbal sonra Beşinci Kadın Efendi; 25 Haziran 1861'den 30 Mayıs 1876 tarihine kadar Vâlide Sultan
- Servet-Sedâ Kadınefendi Birinci eşi (d. 1824 - ö. 24 Eylûl 1878) - Baş Kadın Efendi (Temmuz 1839'dan to 25 Haziran 1861 tarihine kadar)
- Hoş-Yar Kadınefendi İkinci eşi (d. 1824 - ö. 1849 - İkinci Kadın Efendi
- Şevk-Efzâ Vâlide Sultan Üçüncü eşi (d. 12 Aralık 1820, Poti - ö. 17 Eylûl 1889, Çırağan Sarayı) - V. Murat'in annesi; Üçüncü Kadın Efendi (1839-1849), İkinci Kadın Efendi (1849-1861), Valide Sultan (30 Mayıs 1876 - 31 Ağustos 1876)
- Tîr-î-Müjgan Kadınefendi 10 Kasım 1841'de İstanbul'da evlendiği Dördüncü eşi (d. 16 Ağustos 1819, Erivan - ö. 3 Ekim 1852, Feriye Sarayı, İstanbul) - II. Abdülhamid'in annesi; Dördüncü Kadın Efendi (1841-1849), 1849'dan itibaren 3 Ekim 1852'ye kadar Üçüncü Kadın Efendi
- Verd-i Cânan Kadınefendi Beşinci eşi (d. 1826, Kafkasya - ö. 9 Kasım 1889, Feriye Sarayı, İstanbul) - Baş İkbal (1841-1849), 1849'dan itibaren 3 Ekim 1852'ye kadar Dördüncü Kadın Efendi, 3 Ekim 1852'den 25 Haziran 1861'e kadar Üçüncü Kadın Efendi
- Ruz-i Dil Kadınefendi 2 Ekim 1842'te evlendiği Altıncı eşi (d. 5 Mayıs 1824, Derbend-Kafkasya - ö. 31 Ekim 1887, Kandilli, Boğaziçi) - Kadın Efendi
- Gül-Kemâl Kadınefendi 27 Mart 1843'te evlendiği Yedinci eşi (d. 1826, Kafkasya - ö. 16 Kasım 1851, Ortaköy, Boğaziçi) - Dördüncü Kadın Efendi ve V. Mehmet'in annesi.
- Şâh Cihân Kadınefendi Sekizinci eşi (d. 1831 - ö. 1860) - 16 Kasım 1851'den itibaren Kadın Efendi
- Gülüstü (Gülistan Münire) Kadınefendi Dokuzuncu eşi (d. 1831 - ö. Mayıs 1861) - VI. Mehmet'in annesi ve Dördüncü Kadın Efendi (1860-1861)
- Râhime Piristû Vâlide Sultan Onuncu eşi (d. 1830, Kafkasya - ö. 1904, Maçka'daki Saray, İstanbul) - II. Abdülhamid'in manevî annesi, Haziran 1861'den itibaren Dördüncü Kadın Efendi ve Vâlide Sultan (1876 - 1904)
- Zerrin-i Melîke Hanımefendi Onbirinci eşi (d. 1824 - ö. 1842) - Hanım Efendi
- Düzd-i Dil Kadınefendi Onikinci eşi (d. 1825 - ö. 18 Ağustos 1845) - Önce Baş İkbal ve daha sonra da Üçüncü Kadın Efendi
- Nesrin Hanımefendi Onüçüncü eşi (d. 1826 - ö. 2 Mayıs 1853) - Hanım Efendi; Temmuz 1850'den sonra İkinci İkbal
- Ceylan-Yar Hanımefendi Ondördüncü eşi (d. 1828 - ö. 17 Ocak 1855) - Hanım Efendi
- Nükhet-Sezâ Hanımefendi 1841'de evlendiği Onbeşinci eşi (d. 2 Ocak 1827; Hopa, Kafkasya - ö. 15 Mayıs 1850; Beşiktaş) - Hanım Efendi; 1846'dan itibaren Baş İkbal
- Nâvek-i Misâl Hanımefendi Onaltıncı eşi (d. 1828 - ö. 5 Ağustos 1854; Şemsi Paşa Kasrı) - Hanım Efendi; Beşinci İkbal
- Meh-Tâb Kadınefendi Onyedinci eşi (d. 1830 - ö. 1888) - Hanım Efendi; İkinci İkbal (1848-1852), Baş İkbal (1852-1855), 1855'ten itibaren Beşinci Kadın Efendi
- Nergiz Hanımefendi Onsekizinci eşi (ö. 26 Ekim 1848) - Hanım Efendi; Dördüncü İkbal
- Nev-Eser Hanımefendi Ondokuzuncu eşi (ö. 12 Eylül 1889, Yıldız Sarayı) - Hanım Efendi; 1861'den itibaren Baş İkbal
- Nâlân-ı Dil Hanımefendi Yirminci eşi (d. 1829, Kafkasya - ö. 1865, Feriye Sarayı, Beşiktaş) - Hanım Efendi; Üçüncü İkbal
- Şayeste Hanımefendi Yirmi Birinci eşi (d. 1838 - ö. 11 Şubat 1912) - Hanım Efendi; Dördüncü İkbal
- Ayşe Ser-Firaz Hanımefendi Yirmi İkinci eşi (d. 1837 - ö. 9 Haziran 1905, Ortaköy Sarayı, Beşiktaş) - Hanım Efendi; Baş Gözde, Altıncı İkbal ve daha sonra İkinci İkbal
- Bezm-i Cihân Kadınefendi Yirmi Üçüncü eşi (ö. 1845) - Nâm-ı diğer Bezme Kadın Efendi İkinci Gözde, Baş İkbal ve daha sonra Altıncı Kadın Efendi
- Hüsn-ü Cihân Hanımefendi Yirmi Dördüncü eşi (ö. 1843) - Hanım Efendi; Üçüncü Gözde
- Safderun Hanımefendi Yirmi Beşinci eşi - Hanım Efendi; Dördüncü Gözde
- Yıldız Hanımefendi Yirmi Altıncı eşi - Hanım Efendi; İkinci Gözde
- Şems-i Nûr Hanımefendi Yirmi Yedinci eşi - Hanım Efendi
- Dürr-i Nev Kadınefendi 1856'da Dolmabahçe Sarayı'nda evlendiği Birinci eşi (d. 15 Mart 1835 Batum - ö. 4 Aralık 1895, Feriye Sarayı, Beşiktaş) - Yusuf İzzettin Efendi'nin annesi ve Baş Kadın Efendi
- Edâ Dil Kadınefendi 1861'de Dolmabahçe Sarayı'nda evlendiği İkinci eşi (d. 1845 - ö. 1875, Dolmabahçe Sarayı, Beşiktaş) - 1861'den itibaren İkinci Kadın Efendi
- Hayran-ı Dil Kadınefendi 21 Eylûl 1866'da Dolmabahçe Sarayı'ında evlendiği Üçüncü eşi (d. 2 Kasım 1846, Kars - ö. 26 Kasım 1895, Ortaköy Sarayı, Beşiktaş) - II. Abdülmecit'in annesi; 21 Eylûl 1866'dan itibaren Üçüncü Kadın Efendi ve 1875'ten itibaren İkinci Kadın Efendi
- Neş'erek (Nesrin) Kadınefendi 1868'de Dolmabahçe Sarayı'ında evlendiği Dördüncü eşi (d. 1848, İstanbul - ö. 11 Haziran 1876, Feriye Sarayı, Beşiktaş) - Çerkez İsmail Bey'in kızı; Mehmed Şevket Efendi, Esma Sultan, Emine Sultan'ın annesi; 1868'de Dördüncü Kadın Efendi ve 1875'ten itibaren Üçüncü Kadın Efendi
- Gevheri Kadınefendi 1872'de evlendiği Beşinci eşi (d. 8 Temmuz 1856, Hopa - ö. 6 Eylül 1884, Ortaköy Sarayı, Beşiktaş) - Mehmed Seyfeddin Efendi'nin annesi; 1872'de Baş İkbal ve 1875'ten itibaren Dördüncü Kadın Efendi
- Mehr-i Şah Hanımefendi Hanım Efendi
- Yıldız Hanımefendi Hanım Efendi - II. Abdülhamid'in İkinci eşi Safi-Naz Nur-Efzun Kadın Efendi'nin kızkardeşi
- Elârân Mevhibe Kadınefendi 2 Ocak 1857'de Dolmabahçe Sarayı'ında evlendiği Birinci eşi (d. 6 Ağustos 1835, Tiflis - ö. 21 Şubat 1936, Şişli) - 1876'dan itibaren Baş Kadın Efendi
- Reftâr-ı Dil Kadınefendi 4 Şubat 1859'da Dolmabahçe Sarayı'ında evlendiği İkinci eşi (d. 5 Haziran 1838, Gence - ö. 3 Mart 1936, Ortaköy) - İkinci Kadın Efendi
- Şâh Cihan Kadınefendi 5 Şubat 1869'da Ortaköy, Beşiktaş'ta evlendiği Üçüncü eşi (d. 4 Ocak 1853, Hopa - ö. 15 Mart 1945, Ortaköy, Beşiktaş - Üçüncü Kadın Efendi
- Meyl-i Servet Kadınefendi Dördüncü eşi (d. 21 Ekim 1854, Batum - ö. 9 Aralık 1903, Eski Çırağan Sarayı, Ortaköy) - Dördüncü Kadın Efendi
- Resan Hanımefendi Beşinci eşi (d. 28 Mart 1860, Artvin - ö. 31 Mart 1910, Eski Çırağan Sarayı, Ortaköy) - Hanım Efendi; Baş İkbal
- Cevher-Riz Hanımefendi Altıncı eşi (d. 1862 - ö. 1940) - İkinci evliliğini Berber-Başı Hüsnü Bey ile yapan Hanım Efendi; İkinci İkbal
- Nev-Dürr Hanımefendi Yedinci eşi - Hanım Efendi; Üçüncü İkbal
- Ramişe-Naz Hanımefendi Sekizinci eşi (d. 1904)[34] - Hanım Efendi; Dördüncü İkbal
- Filiz-Ten Hanımefendi Dokuzuncu eşi (d. 1865 - ö. 1945) - Hanım Efendi; Dördüncü İkbal
- Visal-i Nur Hanımefendi Onuncu eşi - Gözde
- Tarân-ı Dil Hanımefendi Onbirinci eşi - Hanım Efendi
- Nâzikedâ Başkadınefendi 1863'te Dolmabahçe Sarayı'nda evlendiği Birinci eşi (d. 1850 - ö. 11 Nisan 1895, Yıldız Sarayı) - 3 Ağustos 1876'dan itibaren Baş Kadın Efendi
- Safi-Naz Nur-Efzun Kadınefendi 1868'de Dolmabahçe Sarayı'ında evlendiği İkinci eşi (d. 1851 - ö. 1915) - İkinci evliliğini Saffet Bey
- Fatma Pesend Hanımefendi 1896'da Yıldız Sarayı'nda evlendiği Onbirinci eşi (d. 1876, Kafkasya - ö. 1925, Paris) - Hatice Sultan'ın annesi; 1896'dan itibaren Baş Gözde, 17 Haziran 1901'den itibaren Dördüncü İkbâl ve 21 Ocak 1909'dan itibaren de Üçüncü İkbâl
- Behice (Maan) Hanımefendi 10 Mayıs 1900'de Yıldız Sarayı'nda evlendiği Onikinci eşi (d. 10 Ekim 1882, Batum, Kafkasya - ö. 22 Ekim 1969, İstanbul), İkinci evliliğini Celâl Maan Bey ile 1919'da yaptı ve 1923'te de ayrıldı. - 10 Mayıs 1900'den itibaren İkinci Gözde, 17 Haziran 1901'den itibaren Baş Gözde, 21 Ocak 1909'dan itibaren de Dördüncü İkbâl
- Saliha Naciye Hanımefendi 4 Kasım 1904'te Yıldız Sarayı'nda evlendiği Onüçüncü eşi (d. 1887, Batum - ö. 4 Aralık 1923, Erenköy) - Mehmet Abid Efendi'nin annesi; 4 Kasım 1904'ten itibaren İkinci Gözde
- Dürdane Hanımefendi Ondördüncü eşi (d. 1867 - ö. Ocak 1955, İstanbul) - Baş Gözde
- Calibos Hanımefendi Onbeşinci eşi (d. 1890, İstanbul - ö. 1955'ten sonra) - İkinci Gözde Nazlı Yâr Hanımefendi Onaltıncı eşi - Üçüncü Gözde
- (Reşâd) Kâmuran Kadınefendi 30 Eylül 1872'de Ortaköy Sarayı'ında evlendiği Birinci eşi (d. 5 Mart 1855, Gence - ö. 30 Nisan 1921, Kuru çeşme) - Baş Kadın Efendi ve Şehzade Mehmet Ziyaeddin Efendi'nin annesi
- Dürr-i And Kadınefendi 10 Ekim 1876'de Ortaköy'deki Veliaht Sarayı'ında evlendiği İkinci eşi (d. 16 Mayıs 1860, Kars - ö. 17 Ekim 1909, Valide Bağı Köşkü) - İkinci Kadın Efendi
- Mihr-Engiz Kadınefendi 4 Nisan 1887'de Ortaköy'deki Veliaht Sarayı'ında evlendiği Üçüncü eşi (d. 15 Ekim 1869, Adapazarı - ö. 12 Aralık 1938, İskenderiye) - 17 Ekim 1909'dan itibaren İkinci Kadın Efendi ve Şehzade Ömer Hilmi Efendi'nin annesi
- Naz-Perver Kadınefendi Dördüncü eşi (d. 1870 - ö. 1930, İstanbul)- 27 Nisan 1909'dan itibaren Dördüncü Kadın Efendi, 17 Ekim 1909'dan itibaren de Üçüncü Kadın Efendi
- Dil-Firib Kadınefendi Beşinci eşi (d. 1890 - ö. 1953) - 27 Nisan 1909'dan itibaren Baş İkbal ve 17 Ekim 1909'dan itibaren Dördüncü Kadın Efendi
- (Vâhideddîn) Emine Nazik-Edâ Baş Kadınefendi Birinci eşi - Fenire Sultan, Fatma Ulviye Sultan, Rukiye Sabiha Sultan'ın annesi ve Baş Kadın Efendi
- İnşirah Kadınefendi İkinci eşi - Kadın Efendi
- Şadiye Müveddet Kadınefendi Üçüncü eşi - Mehmed Ertuğrul Efendi'nin annesi ve İkinci Kadın Efendi
- Nevvare Kadınefendi Dördüncü eşi - Üçüncü Kadın Efendi
- Nimet Nevzad Hanımefendi Beşinci eşi
Osmanlı Başkentleri
Osmanlı Devlet Yönetimi
Osmanlı Devletinde Teşkilatlanma
Osmanlı ve Adalet
Osmanlı Kültür Tarihi
Osmanlı Paşa, Sadrazam ve Vezirler
Albay Reşat (Çiğiltepe)
Osmanlı'da Kızlar Ağası
Osmanlı Duraklama Dönemi
Osmanlıda Islahatlar
Osmanlı Gerileme Dönemi
Osmanlı Savaşları
- I. Kosova Savaşı
- I. Viyana Kuşatması
- II. Kosova Savaşı
- II. Viyana Kuşatması
- Ankara Savaşı
- Belgrad'ın Fethi
- Çaldıran Savaşı
- Çirmen Savaşı
- Fetret Devri
- İstanbul'un Fethi
- İstanbul Kuşatması
- Lâle Devri
- Meşaleler Savaşı
- Mısır Seferi ve Mercidabık Savaşı
- Mohaç Meydan Savaşı
- Niğbolu Savaşı
- Nizip Savaşı
- Otlukbeli Savaşı
- Prut Savaşı
- Ridaniye Savaşı ve Kahire'ye Giriş
- Rodos'un Fethi
- Rodos Kalesi
- Salankamen Savaşı
- Sırpsındığı Savaşı
- Vadi'üs-seyl Savaşı
- Varna Savaşı
- Zenta Savaşı
OSMANLI TARİHİ KRONOLOJİSİ
- 1299-1399 Yılları Arası
- 1400-1499 Yılları Arası
- 1500-1599 Yılları Arası
- 1600-1699 Yılları Arası
- 1700-1799 Yılları Arası
- 1800-1899 Yılları Arası
- 1900-1922 Yılları Arası
- Osman Gâzi (1299-1326) Kronolojisi
- Orhan Gâzi (1326-1360) Kronolojisi
- I.Murad (Hüdâvendigar) (1362-1389) Kronolojisi
- I. Bayezid (Yıldırım) (1389-1402) Kronolojisi
- I. Mehmed (Çelebi) (1413-1421) Kronolojisi
- Sultan II. Murad (1421-1444 / 1446-1451) Kronolojisi
- II. Mehmed]] (Fatih) (1444-1446 / 1451-1481) Kronolojisi
- II. Bayezid (1481-1512) Kronolojisi
- Cem Sultan (1483-1511) Kronolojisi
- I. Selim (Yavuz) (1512-1520) Kronolojisi
- I. Süleyman (Kanuni) (1520-1566) Kronolojisi
- II. Selim (1566-1574) Kronolojisi
- III. Murad (1574-1595) Kronolojisi
- III. Mehmed (1595-1603) Kronolojisi
- I. Ahmed (1603-1617) Kronolojisi
- II. Osman (1618-1622) Kronolojisi
- I. Mustafa (1622-1623) Kronolojisi
- IV. Murad (1623-1640) Kronolojisi
- İbrahim (1640-1648) Kronolojisi
- IV. Mehmed (Avcı) (1648-1687) Kronolojisi
- II. Süleyman (1687-1691) Kronolojisi
- II. Ahmed (1691-1695) Kronolojisi
- II. Mustafa (1695-1703) Kronolojisi
- III. Ahmed (1703-1730) Kronolojisi
- I. Mahmud (1730-1754) Kronolojisi
- III. Mustafa (1757-1774) Kronolojisi
- I. Abdülhamid (1774-1789) Kronolojisi
- III. Selim (1789-1807) Kronolojisi
- II. Mahmud (1808-1839) Kronolojisi
- Kavalalı Mehmed Ali Paşa Kronolojisi
- Abdülmecid (1839-1861) Kronolojisi
- Abdülaziz (1861-1876) Kronolojisi
- II. Abdülhamid (1876-1909) Kronolojisi
- V. Mehmed (Reşad) (1909-1918) Kronolojisi
- VI. Mehmed (Vahdeddin) (1918-1922) Kronolojisi
- IV. Mustafa (1807-1808) Kronolojisi
Osmanlının En Güzel Kadınları
- Atlıases Kamer
- Gülcemal Sultan
- Gülnuş Sultan
- Gürcü Kızı Kamertab
- Güzel Fatma Hanım
- Mihrimah Sultan
Osmanlı Hanedan Reisleri
Osmanoğlu aile reisi, saltanatın kaldırılmasından sonra Osmanoğlu ailesinin başkanlarının kullandığı ünvandır. Bu ünvana, ailenin en yaşlı erkek üyeleri sahip olur.
Osmanoğlu Hanedan reisleri listesi (1922-2009)
Riyâset sırası - Sahip Oldukları Ünvanlar - Hanedan reisinin ismi - Riyâset dönemi - Defin yeri
36. Han, Halife, Sultan, Hakan, Padişah VI. Mehmed 1922 - 1926 Şam
37. Halife, Şehzade Abdülmecid Efendi 1926 - 1944 Medine
38. Şehzade Ahmed Nihad Efendi 1944 - 1954 Şam
39. Şehzade Osman Fuad Efendi 1954 - 1973 Paris
40. Şehzade Mehmed Abdülaziz Efendi 1973 - 1977 Nice
41. Şehzade Ali Vâsıb Efendi 1977 - 1983 İskenderiye
42. Şehzade Mehmed Orhan Osmanoğlu 1983 - 1994 Nice
43. Şehzade Ertuğrul Osman Osmanoğlu 1994 - 2009 İstanbul
Osmanlı Hanedan kütüğüne son kayıt edilen erkek üye, Ertuğrul Osman Osmanoğlu'dur. 23 Eylül 2009 tarihinde ölmesiyle, Osmanlı Hanedanı erkekler bazında fiilen sona ermiştir. Hanedan kütüğüne son kaydedilen kadın üye ise Fatma Neslişah Sultan'dır. Kendisinin, 2 Nisan 2012 tarihinde ölmesiyle Osmanlı Hanedanı fiilen sona ermiştir. Bu tarihten itibaren, Osmanlı Hanedanı ile doğrudan ilişkili olmayan diğer bireyler, yalnızca Osmanoğlu ailesi olarak anılmaktadır.
2009 yılında Osmanlı Hanedanı'nın yaşayan tek kadın üyesi olan Fatma Neslişah Sultan, Şehzade Ertuğrul Osman Osmanoğlu'nun ölümünün ardından yaptığı açıklamada, "Artık Osmanlı Hanedanı tarihe karıştı. Bundan böyle biz sadece bir aileyiz" ifadelerini kullanmıştır.
Osmanoğlu aile reisleri listesi (2009-günümüz)
Riyâset sırası - Hanedan reisinin ismi - Riyâset dönemi - Defin yeri
1. Osman Bayezid Osmanoğlu 2009 - 2017 New York
2. Dündar Osmanoğlu 2017 - 2021 İstanbul
3. Harun Osmanoğlu 2021 - günümüz
Hanedanın günümüz soyunu teşkil edenler
- V. Murad
- II. Abdülhamid
- V. Mehmed
- VI. Mehmed
- Abdülmecid Efendi
Osmanoğullarının hayattaki erkek fertleri
Osmanoğlu ailesinin günümüzde yaşayan bütün fertleri, geçmişteki hanedana II. Mahmud'un soyuyla bağlıdır.
Ad - doğum yılı - soy bağı
- Harun Osmanoğlu (1932) (II. Abdülhamid)
- Osman Selahaddin Osmanoğlu (1940) (V. Murad)
- Ömer Abdülmecid Osmanoğlu (1941) (V. Mehmed)
- Mehmed Ziyaeddin (1947) (V. Mehmed)
- Roland Selim Kadir (1949) (II. Abdülhamid)
- Selim Cem (1955) (I. Abdülmecid)
- Orhan İbrahim Süleyman Saadeddin (1959) (Abdülaziz)
- Orhan Osmanoğlu (1963) (II. Abdülhamid)
- Eric Mehmed Ziyaeddin Nazım (1966) (V. Mehmed)
- Orhan Murad Osmanoğlu (1972) (V. Murad)
- Mahmud Francis Osmanoğlu (1975) (V. Mehmed)
- René Osman Abdül Kadir (1975) (II. Abdülhamid)
- Daniel Adrian Hamid Kadir (1977) (II. Abdülhamid)
- Kayıhan Osmanoğlu (1979) (II. Abdülhamid)
- Selim Süleyman Osmanoğlu (1979) (V. Murad)
- Nazım Osmanoğlu (1985) (V. Mehmed)
- Yavuz Selim Osmanoğlu (1989) (II. Abdülhamid)
- Turan Cem Osmanoğlu (2004) (V. Murad)
- Tamer Nihad Osmanoğlu (2006) (V. Murad)
- Muhammed Harun Osmanoğlu (2007) (II. Abdülhamid)
- Batu Bayezid Osmanoğlu (2008) (V. Murad)
- Ziya Reşad Osmanoğlu (2012) (V. Mehmed)
- Cem Ömer Osmanoğlu (2015) (V. Mehmed)
- Abdülaziz Osmanoğlu (2016) (II. Abdülhamid)
Yorumlar
Yorum Gönder