Bahâî Mehmed Efendi (d. 1595, İstanbul - ö. 2 Ocak 1654), Osmanlı şeyhülislamı. 1595 'te İstanbul'da doğmuştur. Şeyhülislâm Hoca Sâdeddin Efendi 'nin torunu, Kazasker Hocazade Abdülaziz Efendi 'nin oğludur. 1631'de Selanik, 1633'te Halep, 1638'de Şam, 1644'te Edirne, bir yıl sonra da İstanbul kadılığında bulunmuştur. 1646'da Anadolu, ardından da Rumeli kazaskerliğine tayin edilmiştir. 1647'de ikinci defa Rumeli kazaskeri, ardından Hacı Abdürrahim Efendi'nin azli üzerine 18 Temmuz 1649'da şeyhülislâm olmuştur. 2 Mayıs 1651'de Rumeli Kazaskeri Karaçelebizade Abdülaziz Efendi şeyhülislâmlığa getirilmiştir. 16 Ağustos 1652'de Ebusaid Mehmed Efendi'nin azli üzerine ikinci defa şeyhülislâmlığa atanmıştır. 2 Ocak 1654'te boğmacadan ölmüştür.
TANZIMAT FERMANI 3 Kasim 1839'da Sultan Abdülmecid'in sadrazami Mustafa Resid tarafindan Gülhane Parki'nda yabanci devletlerin elçileri ve büyük bir halk toplulugunun huzurunda okunan, kisilerle devlet arasindaki iliskilere hukuki yönden yenilikler getiren, seriata dayanan eski yasalari tamamen degistirmeyi öngören, Tanzimat-i Hayriye adi verilen islahat hareketinin siyasal ve hukuki yönden teminat altina alan belge. Yeniçeri Ocagi'nin bozulmaya baslamasi nedeniyle Sultan II. Mahmud döneminde baslayan yenilik hareketleri ve Sultan Abdülmecid'in tahta çikar çikmaz islahat hareketine devam etmek amacinda oldugunu göstermesi Osmanli Devlet yapisindaki degismin baslangiciydi. Sadrazam Mustafa Resid Pasa, Gülhane Hatt-i Hümayununu Padisah adina kaleme almis; devlet ve birey arasindaki iliskilerde devletin modernlestirilmesi amacina dayanan temel ilkeler kabul ve ilan edilmistir. Tanzimat Fermani'nin tam metni söyledir ; Herkesin bildigi gibi, devletimizde, kurulusu...